Vorige week was het druk, maar leuk en intens en wauw wat een ervaring voor me.
Maandag mocht ik de opening van een nieuw Mano a Mano healthcenter bijwonen. Twee uur hobbelen in de jeep naar een verlaten bergdorpje waarvan je tijdens de rit denkt dat een dorp in dit gebied enkel een flauwe grap zou kunnen zijn; maar eens aangekomen zijn het de glimlachende kinderen, de muziek en de ambiance in het dorp die je vertellen dat ook hier leven mogelijk is, en vooral dat het de moeite waard is! En ondanks een gebrek aan water, een sobere voedingsvariatie van lama en aardappalen, heeft ook deze comunidad recht op waardige gezondheidszorg, dus dankjewel Mano a Mano!
Nadien was het hard werken tijdens de internationale conferentie rond Emergency care. Met Jaimie (interniste uit Denver die onderzoek doet naar Chagas in de Mano a Mano centra), was ik vooral verantwoordelijk voor de vertalingen in tandheelkunde, en dat zorgde soms voor grappige situaties.
Wij weten nu ook perfect hoe een hele mandibula of maxilla te anesthesiëren, en de hypercurieuze tandartsen werden al gauw onze vriendjes
Het was een bijzondere sfeer tussen de artsen en proffen uit Minnesota en artsen uit heel Bolivia, waarvan enkele 3dagen onderweg om de cursus bij te wonen. Schitterende ervaring!
De slotsessie voor de 300deelnemers aan de conferentie. Dokter Beckman illustreert nog even een methode voor onderzoek van de pediatrische patient.
en hier Jaimie en ikzelf met Monica, onze mamafiguur in Mano a Mano.
En zoals het hoort in Bolivia wordt er na hard werken gefeest! Een fijne maaltijd, muziek en dans, mét demonstratie van het “ballet de Mano a Mano”.... zalig feestje!
En intussen ga ik 's voormiddags helpen in een van de centra van Mano a Mano in een interessante buitenwijk van Cochabamba, maar daarover later meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten