picasawebbeding

voila ziezo en vanaf nu zal je foto s ook kunnen zien op http://www.picasaweb.google.be/inekeplaetinck ; als ik genoeg geduld heb bij het uploaden...




en hoja, dit is nog mama Cordova op de mercado. Hier koopt ze uien aan het uienkraam, daarna kochten we bananen aan het bananenkraam, tomaten aan het tomatenkraam, etcetc. Tja, diversiteit hoeft niet altijd zo ingewikkeld te zijn natuurlijk. doeoeoei x

oeps dit bericht is in twee gesplitst en dit is deel 2

Dit is de sala de partos trouwens. Veel comfort moet je niet verwachten. Als er maar handschoenen voorradig zijn om de pasgeborene op te vangen en de episiotomieën te hechten. Dat is dus ook niet altijd het geval. En daarom geven ze aan alle kersverse mama’s een voorschrift amoxicilline om infecties te voorkomen. Vreselijk, da’s gewoon je verantwoordelijkheid als arts afschuiven, en zij die geld hebben zullen deze antibioticaprofylaxe idd nemen, andere gaan weer over tot wat hier het wondermiddel lijkt: badjes met kamillewater.

Sommige van mn geneeskundemaatjes vind ik zelfs ook een tikkeltje arrogant. Plastische chirurgie-typekes die vooral veel geld willen verdienen. Er zijn trouwens ook 5 universiteiten in Cochabamba, een van de overheid met de beste opleiding, en de andere prive waar men tot 200dollar per maand betaalt, en alzo cru gezegd zn diploma koopt (de opleiding is ook van een veel lager niveau en hoe meer geslaagden, hoe meer inkomsten. Jaja, economie hehe)

Tja, toch zijn het zij die dan de armste quechavrouwtjes moeten onderzoeken. (die nadat ze hun vier of vijf rokken omhooggehaald hebben op de onderzoekstafel bollen, te grappig overigens.) ik denk dat ook voor hen de kloof groot is maar zij lijken daar minder bij stil te staan. of zijn daar gewoon iets gelatener in.

Op gynaeco gaat trouwens alles vlot zn gangetje , veel prenatale consulten en matig veel uitstrijkjes en inwendige onderzoeken (als we ook daarvoor nog genoeg handschoenen vinden tenminste). We staan meestal met 2 internen en wisselen de consulten af.
Vanaf deze week doe ik ook wachten en zal ook zo bevallingen assisteren. (en op de primaire hygiene trachten te hameren. Jihaa, mn persoonlijke doel voor deze week, net als mn medestudenten een lesje communicatie bij te brengen hihi)


Voila ziezo ik laat jullie hier. Daag.

Hoidie lieve vriendjes! Ik moet toegeven dat ik jullie allen hard mis.
Het is nog steeds n beetje m´n weg zoeken in deze uitgestrekte stad. Maar goed, ik ben niet aan het vereenzamen hoor en geloof wel dat het goed komt, en geef jullie hier enkele beelden mee van mn wereldje hier…

Superswingen op de Fiesta de despedida de los internos. Latinovibes en njammie caiperiña. Zaalig feestje!
Wel ook jammer want mn vriendjes die ik in het ziekenhuis leerde kennen, vertrekken morgen bijna allemaal voor drie maanden stage naar het platteland.
Jammer dus want ik vind het ook soms vermoeiend steeds nieuwe mensen te leren kennen en anderzijds ga ik hier zelf ook een beetje van hospitaal nr hospitaal zwerven en vertrek ik volgende maand ook nr t platteland.
Kvind het gelijk toch niet zo makkelijk vrienden te maken en de contacten op straat zijn ook allemaal zo vluchtig en daar heb ik ook zo geen zin in. Maar goed, kwestie van toch een duurzaam project te hebben en wat sociaal te wezen ga ik nu met Graciella (dochter Cordova die hier boven op n appartement woont) twee maal per week naar de baila latino-americana. Helemaal niets voor mij dacht ik , maar ondanks mn vastgeroeste heupen bleek ik dat sambaswingen en zo, ongelooflijk te grappig en gewoon helemaal plezant te vinden! Genoeg voor 12 lessen dus.

En anderzijds geniet ik ook gewoon van een goed boek tussen de geur van de bloemen en de honing die bijna geoogst moet worden hier in de tuin van het grote huis.

Tja, ik ben dus nog niet uitgeweken naar een andere sitio, tlijkt hier niet de gewoonte een appartement te delen en in alleen wonen heb k geen zin. Maar het is ook nog steeds mijn weg zoeken in dit huis hoor,
K ben dit weekend ook met mn familie wat uitstapjes gaan doen en ik lijk ook niet zo altijd geintereseerd in hun economische praatjes. Maar goed, overigens alles ok met mij!

Tja, het is wel raar, Bolivia lijkt zo een rijk land, of toch de stad waar k me nu bevind. Het krioelt hier van grote huizen en dergelijke en soms waan ik me meer op Erasmus met ook die immense supermarkt, fitnesszaal en cinema om de hoek.
Het zijn vooral die 30 minuten microbus s ochtends naar het hospitaal die de kloof overbruggen, want daar is het wel weer helemaal back to basics en beseffen wat de waarde is van een enkele boliviano is (12cent ongev), voor veel patienten teveel om de goedkoopste medicatie te kopen, en ook proberen in te zien wat voor een belachelijke bureaucratie deze ongelijkheid in stand houdt.

Hola Buenos dias!
Fioew zeg, wat een onverwachte organisatie van Boliviaanse kant. Gisterenavond aangekomen in Cochabamba, meteen naar mn stagebegeleider gebeld, direct daarheen en hoewel die dezelfde avond nog nr het tufh congres vertrok in Colombia, nam hij nog even gauw de tijd enkele praktische zaken te bespreken en me te gaan voorstellen aan de directeur van hospital Solomon Klein…. En zo kwam het dat ik vandaag al om 8u in het ziekenhuis stond. Ik ben begonnen op gynaeco waar de consulto´s heel chaotisch verlopen, vooral geleid door de studenten, soms komt de arts es langs, soms wordt een consult wel vijf keer onderbroken door andere studenten die af en aan komen, en soms heb ik serieuze vragen rond het beleid. Ik ben ervan overtuigd dat ik qua kliniek wel ga bijleren maar therapeutisch sla ik hier in de war. Volgens mij wordt er o.a. n beetje overbehandeld, volgens hen komt dit omdat er weinig diqgnostische mogelijkheden zijn Ah ja, ah ja, we zullen het maar aannemen onder de nodige kritische kijk. Kga me hier niet teveel frustreren in de weinige efficientie. (zoals dat er ook niet op afspraak gewerkt wordt, er zijn consulten van 9tot12 en van 14 tot 17u, en wel dan kom je maar gewoon vanaf 6u30 in het rijtje aanschuiven om zo snel mogelijk binnen te zijn).
Hehe, maar we hebben dus wel 2 u middagpauze, en da´s leuk want zo leer ik de andere internado´s ook kennen. Leuke mensen! kga vrijdag al nr n bbq met hen, en kwestie van volledige integratie ga ik vanaf morgen ook al om 7u15 nr t ziekenhuis, fioew, elke dag bereidt een internado n inleidingsles voor.

En ho ja, ik logeer dus bij de familie Cordova. Het was ook even overrompelend wanneer ik hier gisteren toekwam, want wanneer de poort zich opende ontwaarde zich een chice villa, waardoor ik in dit land direct met een gevoel van decadentie bevangen werd. Anderzijds werd ik ook betoverd door de prachtige bloementuin waarin je door een geur van zowel jasmijn als rozen als kamperfoelie dwaalt : zalig ! dus ja, wat doe ik dan, op zoek gaan naar iets meer basico, dat wellicht ook iets goedkoper zal zijn, waar k me misschien ook meer op mn gemak voel, of gewoon relaxen in dit gezin waar k ook kan meeeten, toch mn eigen kamer heb en mn hele was en plas kan doen. Ah ja, ik hoor op t gemak rond bij de andere internado´s en wacht hier nog n beetje af.

Cochabamba dan, welja, n bezoek aan het centrum zal voor dit weekend zijn, maar de microbus-ritjes bevallen me wel! het is hier een heel stuk groener dan in la paz, een beetje warmer nog en nog steeds het leuke omringd-door-de-bergen gevoel. super!
Maar ik laat jullie hier want moet morgen is het vroeg dag...
Daaag, un besito van inescita.

la paz y paz

de zuiderse kriebels hebben zich weer realiteit gemaakt en na lange vluchten en lange wachttijden hebben ze eindelijk hun bestemming bereikt: ik ben veilig en wel in Bolivia! Ik kon hier gisterenavond zomaar bij Jaap en Carla aankloppen en rustig overnachten. (merci katrien voor de connecties ;)). Jaap die de projecten van bevrijde wereld coordineert in bolivia heeft me vandaag naast een stadswandeling in La Paz, ook wat dieper ingewijd in de boliviaanse politiek. En zoals vorige week de kranten bij ons nog volop kopten over de chaos in Bolivia, beslaat de situatie hier nog ruim 2/3e van het journaal en lijkt de situatie nog heel wankel. Er is nu bvb een groep van 20.000boeren op weg nr Santa Cruz, waar het vorige week uit de hand liep en de oppositie zware tegenwind voert tegen het beleid van de MAS -partij van Morales, voorlopig blijft het bij wegblokkades en manifestaties. duimen dat dit zo blijft. Intussen tracht Morales ook de dialoog aan te houden met de oppositie. Communicatie: als geneeskundestudenten kunnen we daar alleen maar blij om wezen he.
Maar goed, ik ben hier voor mn stage uiteraard en morgen neem ik de bus naar Cochabamba. hopelijk gevrijwaard van wegblokkades, heb k zin om gauw te starten met mn practicas. Ik herinner me La Paz als n gezellige drukke stad met n magisch uitzicht omringd door besneeuwde en minder besneeuwde bergkammen. En gelukkig bleef k ook gespaard van hoogteziekte (de cocatheetjes zullen dan toch effectief blijken ;) , we konden vandaag trouwens genieten van een zalig lentezonnetje! Maar ik kijk vooral ook uit n beetje functioneel te kunnen zijn. hehehe,
tot hier, tot later meer. x