maandag 29 september 2008

oeps dit bericht is in twee gesplitst en dit is deel 2


Dit is de sala de partos trouwens. Veel comfort moet je niet verwachten. Als er maar handschoenen voorradig zijn om de pasgeborene op te vangen en de episiotomieën te hechten. Dat is dus ook niet altijd het geval. En daarom geven ze aan alle kersverse mama’s een voorschrift amoxicilline om infecties te voorkomen. Vreselijk, da’s gewoon je verantwoordelijkheid als arts afschuiven, en zij die geld hebben zullen deze antibioticaprofylaxe idd nemen, andere gaan weer over tot wat hier het wondermiddel lijkt: badjes met kamillewater.

Sommige van mn geneeskundemaatjes vind ik zelfs ook een tikkeltje arrogant. Plastische chirurgie-typekes die vooral veel geld willen verdienen. Er zijn trouwens ook 5 universiteiten in Cochabamba, een van de overheid met de beste opleiding, en de andere prive waar men tot 200dollar per maand betaalt, en alzo cru gezegd zn diploma koopt (de opleiding is ook van een veel lager niveau en hoe meer geslaagden, hoe meer inkomsten. Jaja, economie hehe)

Tja, toch zijn het zij die dan de armste quechavrouwtjes moeten onderzoeken. (die nadat ze hun vier of vijf rokken omhooggehaald hebben op de onderzoekstafel bollen, te grappig overigens.) ik denk dat ook voor hen de kloof groot is maar zij lijken daar minder bij stil te staan. of zijn daar gewoon iets gelatener in.

Op gynaeco gaat trouwens alles vlot zn gangetje , veel prenatale consulten en matig veel uitstrijkjes en inwendige onderzoeken (als we ook daarvoor nog genoeg handschoenen vinden tenminste). We staan meestal met 2 internen en wisselen de consulten af.
Vanaf deze week doe ik ook wachten en zal ook zo bevallingen assisteren. (en op de primaire hygiene trachten te hameren. Jihaa, mn persoonlijke doel voor deze week, net als mn medestudenten een lesje communicatie bij te brengen hihi)


Voila ziezo ik laat jullie hier. Daag.

Geen opmerkingen: