Alleszins niet bij het bureacratisch boeltje, waarmee ik deze week weer in veelvoud werd geconfronteerd. Voor het enquêteren in de gezondheidscentra moest ik alweer naar allerlei instanties lopen en stempels en handtekeningen verzamelen van zogezegde hoge postjes waarvan je je afvraagt wat hun werkelijke functie is, maar toch een niet te omstreden machtspositie lijken uit te oefenen.
Ik mis de logica in al dat gedoe, maar om iets te bereiken kan ik niet anders dan meelopen in het rijtje. Dat kost vooral veel tijd en geduld. En frustratie belangt niet alleen mij. Het stemt me triest dat dit hele boeltje steeds maar in cirkeltjes rond lijkt te draaien. Geen hoop op vooruitgang of ontwikkeling zolang deze bureaucratie heerst. Jammer, maar hoe ga je er tegen in?
En natuurlijk zijn er uitzonderingen die wel een talent hebben voor vooruitgang en ontwikkeling, zoals mijn geliefde Mano a Mano :). Maar ook zij worden nu tegengehouden want plots blijkt de taks op buitenlandse giften haast onbetaalbaar. Compleet absurd want bepaald medisch materiaal zoals infusen mogen het land zelfs helemaal niet meer binnen en voor het overige materiaal lijkt de belasting niet langer op te wegen tegen de gift.
Bolivia blokkeert z’n eigen ontwikkeling en moet dringend het in cirkeltjes draaien doorbreken wil het een blik op vooruitgang.
Een tweede sleutel tot ontwikkeling is educatie. Daar ben ik nu steevast van overtuigd. Hoewel ik fervent voorvechter blijf van “basisgezondheidszorg voor iedereen”, heeft men mij deze week doen beseffen dat de basis van ontwikkeling bij opvoeding en onderwijs ligt.
Uit de enquêtes afnemen en de gesprekken met de patiënten heb ik al bijzonder veel geleerd. 16-jarigen met baby’s zijn allesbehalve dom maar missen opvoeding en veel kansen. In Bolivia is er geen trend tot zelfontplooiing, weinigen maken bewuste keuzes en vaak hangt er een fatalistisch sfeertje rond alles. Verscheidene meisjes die ik interviewde gingen maar tot 12jaar naar school, nadien werd er gewerkt aan een laag loon. Het is een gemis aan kansen en ontwikkeling, en daar zou de overheid dringend moeten tussenkomen. Zelfs in publieke scholen is het onderwijs vaak te duur. Jammer want met een basiseducatie zou dit land er volgens mij veel beter uitzien.
Ik laat jullie hier. Ik ben intussen ook een interessant onderzoeksproject aan het uitwerken met Mano a Mano, en als het kan doe ik nog wat kliniek. Maar daarover meer de volgende keer.
Bolivia boeit!
Een dikke zoen,
Arturo en Ineke
nog wat beelden van onze voorbije weekendtrip toen we Veerle en Laurijn in de tropen opzochten.
De rivier oversteken is al een avontuur op zich (let op het fantastische benenwerk)
Klimmen waar je klimmen kan
Soms regent het in het regenwoud:
en dan schuil je onder een blad
of in de vleermuizengrot
Geen opmerkingen:
Een reactie posten