Tja, op 26 december voerde de regering een decreet uit: de brandstofprijzen werden zonder enige aankondinging: VERDUBBELD.
Plots doken lange filerijen op aan de tankstations, groeide de onrust onder de bevolking en braken er spontane stakingen uit.
Vervolgens organiseerde men stevig straatprotest, de toegang tot de grote steden werd geblokkeerd en in La Paz ging het er zelfs gewelddadig aan toe….brandstofprijzen hebben namelijk een grote impact en zo gingen ook direct de prijzen van alle vervoer, voedingswaren en dergelijke meer de hoogte in.
(behalve de lonen die schandalig laag blijven in Bolivia, mijn medecollega’s artsen bvb verdienen zo een 400 euro per maand, en dan moet je weten dat dit een van de best betaalde beroepen is. Ter info de benzineprijs die steeg van ongeveer 30 naar ongeveer 60 eurocent)
…na een weekje onrust gaf president Evo Morales toe aan z’n volk en haar protest… een nieuwjaarscadeau werd geregeld en de regering trok het decreet terug in.
Of het een populariteitsstunt is van Evo of z’n volk hem echt zo dierbaar is laten we in het gewisse, maar alleszins: de rust is wedergekeerd, de Bolivianen dankten hun president voor dit geschenk… en het feest voor Nieuwjaar kon beginnen.
Arturo en ik volgden het hele spektakel van op een afstand, want net toen het decreet werd uitgeroepen trokken wij de bossen in op kikkerzoektocht, en slechts af en toe konden we de onrusten via radio volgen.
Ons reisje eind december en begin januari was trouwens superleuk!
Wij schuimden bergriviertjes af op zoek naar de bedreigde Telmatobius kikkers,
betrokken de kinderen van de communities in ons werk,
wij trokken kikkerfotos of kikkers trokken fotos van ons
En ja, ik raakte al gauw gesfascineerd door al die glibberigheid ;)
En wij danken voor dit reisje dat helemaal de max was. Wij genoten bovendien van de vrijheid ons te verplaatsen in onze eigen auto… joepie :)
Intussen bezochten we ook nog enkele gezondheidscentra van Mano a Mano voor m'n onderzoekje hier, raakten verwonderd door ruraal Bolivia, waar het soms lijkt ‘of de tijd bleef stille staan’. We zagen hele dorpen druk in de weer om hun gronden te bewerken met ezel, koe, houten werktuigen en veel mankracht.
Een tussenstop in Sucre, en terug in Cochabamba gaf ons nog wat klimplezier
en nu gun ik mezelf nog heel eventjes vakantie en we vertrekken morgenvroeg naar het Titicacameer voor een nieuwe kikkerzoektocht en monitoring.
doeidoei, vele groetjes en natuurlijk onze allerliefste wensen voor het nieuwe jaar!
Arturo en Ineke
(trouwens voor meer info over Arturo's project: www.bolivianamphibianinitiative.blogspot.com ofte www.bolivianamphibianinitiative.org (terug online vanaf februari))
Geen opmerkingen:
Een reactie posten