Voor mezelf was het een bewogen week. De eerste dag overwon ik de hoogte en de hoofdpijn en moest ik weer wennen aan de heuse contaminatie die deze stad in de ban houdt.
Mist en smog zijn spelbreker om volop te genieten van de besneeuwde bergtoppen die Cochabamba omringen. De luchtvervuiling is onrustwekkend, en meer nog in SantaCruz (stad ten westen van Cochabamba), waar we een tussenlanding maakten en het zicht beperkt werd tot 5 meter: oorzaak: “rook” ten gevolge van bosbranden…. En droogte, warmte en windloosheid houden deze zaak in stand.
Troost: 1) seizoensgebonden aspect (toch vrees ik dat een bui binnen enkele weken dit goedje niet helemaal zal doen opklaren).
2) er is een nieuwe wet: er mogen geen auto’s meer geïmporteerd worden >10jaar oud. (toch is nog 90% van wat je in de stad ziet rijden een beeld van de jaren 80-90 bij ons. Hijghijg als je achter een bus fietst die z’n zwarte uitlaat in je gezicht puft)
En 3) zowaar: Ja! :) Arturo en ik zetten ons groenste beentje voor en heisen onze fiets de bergen in…. Zaaaalig! Zuiver water en fris ademhalen
Intussen heb ik er ook 2 halve werkdagen opzitten.
Ik werk voor Southgroup (cfr www.southgroup.nl) in het project CERCA (cfr www.proyectocerca.org) , we zitten in de “situation analysis” en dat betekent dat ik allerhande data tracht te verzamelen nationaal, regionaal, en van de health centers waar we werken, om de huidige situatie te schetsen van de sexuele en reproductieve gezondheid bij adolescenten in Bolivia.
Het is wennen omdat het vooral veel PC-werk is, maar anderzijds wel een boeiende zoektocht naar concrete cijfers van wat je ergens al weet: het gaat er niet zo goed mee...
Tot nu toe nog geen kliniek dus. Ik mis het al een beetje om doktertje te spelen, maar er is eerst nog de berg administratie die ik moet overbruggen om hier effectief aan het werk te kunnen.
Net als het geregel voor m’n visum trouwens. Ik moet bvb nog naar de advocaat voor een adviesbrief, naar de politie voor een papier van goed gedrag en zeden, naar de dokter voor TBC- en andere onderzoeken, naar het labo voor een HIV-test, etcetc… .
Ik word een beetje kwaad van deze bureacratische soep, maar vrees dat ik niet anders kan dan mooi meelopen zoals het hoort.
Deze middag heb ik ook een vergadering met de verantwoordelijke van het project van AZG in Bolivia. Natuurlijk hoop ik stiekem dat ik ook nog bij hen aan de slag kan. Zij werken rond Chagas, voor mij een interessant tropisch plaatje, maar voor de dragers een minder fijn verhaal. Maar daarover misschien later meer.
Ondanks deze administratieve toestanden is het fijn verpozen in Cochabamba, en zeker ook omdat ik nog Belgische onderonsjes kan hebben met Laurijn en Veerle, die hier op overzeese stage zijn.
En ja, joepie, we hebben een klimclub gevonden, welja, een groepje van 4vrienden waar we vanavond voor het eerst gaan infiltreren. Ze zouden over een mini-boulderzaaltje beschikken. We zijn benieuwd. Alleszins hopen we dat we op een veiligere manier kunnen gaan klauteren dan Arturo dit weekend deed op de Cerro San Pedro…
groetjes uit Bolivia!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten